Bij mijn labvoeding merkte ik dat er naast de gewenste uitgangsspanning nog een andere spanning aanwezig was. De transformator vormt uiteraard een magnetische koppeling met het lichtnet, waarbij de spanning omlaag getransformeerd wordt. De naast elkaar liggende wikkelingen vormen echter ook een capacitieve koppeling. Dit veroorzaakt de extra spanning.
Ook als voeding is uitgeschakeld, is dit te merken (de enkelpolige netschakelaar schakelt dus duidelijk de N en niet in de L).
Ik heb een paar condensators aangebracht tussen de secundaire van de transformator en de (geaarde) behuizing:
De condensators die ik gebruikt heb zijn 10 nF / 1 kV condensatoren, omdat ik deze toevallig (gekregen) had. Deze hoge spanningsvastheid is geen noodzaak, iets dat de uitgangsspanning van de transformator aan kan zou hebben volstaan.
Deze condensators vormen voor de uitgangsspanning van de transformator nauwelijks een belasting (1/(2𝛑*50*10n) = 318 kΩ), maar voeren de capacitieve lekstroom effectief af naar aarde.
Omdat het condensators zijn, en geen rechtstreekse koppeling van de uitgangsspanning naar aarde, is de uitgangsspanning nog steeds ‘zwevend’. Dat is voor metingen met een oscilloscope prettig, ook blijft het mogelijk voedingen in serie te schakelen.
Na het plaatsen van de condensators van de secundaire naar aarde is het probleem opgelost: ik meet nu geen wisselspanning meer tussen de geaarde behuizing en de uitgangen.
Mooi, want ik houd niet van teveel spanning. Geef mij maar kamillethee.
Ergens rond 2008 bouwde ik in een nixieklok-bouwpakket. Er zat geen behuizing bij en ik koos destijds voor een doorzichtige kunststof voorraadbus die waarschijnlijk eigenlijk rijst, koffie, muesli of iets dergelijks zou horen te bevatten.
Nu, bijna 15 jaar later, doen de nixiebuisjes het nog steeds prima. En eigenlijk verdienen ze wel een mooier onderkomen. Zodoende heb ik een nieuwe behuizing gemaakt voor deze nixieklok. Ik heb een behuizing van Proma (Gie-tec) gebruikt: 131030 (GEH EG2). Na wat te knutselen in openSCAD om zeker te weten dat het allemaal ging passen heb ik in de MakerSpace met een trappenboor de gaten voor de nixies geboord. Helaas alsnog iets te groot, maar met een geprint sierstukje (van ‘woodfill’ filament) zie je dat niet meer.
Resultaat:
Ik blijf nixie buizen mooi vinden…
Ter vergelijking de oude behuizing:
Natuurlijk zijn technerds meer geïnteresseerd in de binnenkant. Omdat het een bouwpakket is met wat latere wijzigingen, was de interne bedrading wat rommelig. Door de later aangebrachte PIR-sensor te laten vervallen en de bandkabels naar de nixie-pcb’s te vervangen is dit íets netter gemaakt.
Op mijn blog ben ik transparant over mijn projecten, maar het was tijd dat deze klok een minder doorzichtig onderkomen kreeg.
Voor mijn vader heb ik met een raspberry Pi een radio (stream) ontvanger in elkaar gezet. Ontvangst via de kabel is gestopt, via de ether valt niet veel te ontvangen, en streams luisteren via de mediabox of smartphone was niet erg praktisch.
Het is snel in elkaar geharkt op basis van een Raspberry Pi 2B (behuizing, voeding), een usb-geluidskaartje, een HD44780-compatible display en enkele drukknoppen. Deels spullen die ik nog had liggen, de rest links naar waar ik het kocht (niet gesponsord dus koop het gerust elders, of geheel niet, nabouwen is niet verplicht, en met een andere behuizing of geluidskaart werkt het vast ook wel).
De software heb ik gebaseerd op deze link, maar aangepast om de standaard in raspberry pi OS (Debian Bullseye) meegeleverde mediaspeler VLC te gebruiken. Ook gebruik ik gpiozero en in plaats van de piFace hat gebuik ik 3 drukknoppen en een LCD module. De aansturing van de LCD heb ik uit een handleiding van een uitbreidingsbordje en zit lompweg boven de rest van de code geplakt. Het display zelf zit met dubbelzijdig tape tegen de binnenkant van de behuizing. En alles zit met van die kleine pinheader-stekkertjes aan elkaar. Kortom: geharkt. Maar het werkt. Hier is mijn rammelende pythoncode. Daar is ook de pinout in te vinden.
Zenders wisselen gaat met de zwarte knoppen (volgende/vorige), pauzeren kan met de rode knop. Afsluiten en uitzetten kan door de rode knop lang ingedrukt te houden. De uitgang van de geluidskaart gaat naar de aux-input van de stereo-instalatie, en uiteraard heeft het een voedings- en netwerkaansluiting nodig. Meer is het niet – de volumeregeling zit in de versterker.
Met behulp van deze tutorial van sparkfun en systemd wordt het automatisch opgestart: dit is mijn unit file die je zelf nog moet aanpassen met je eigen gebruikersnaam. Het filesystem heb ik read-only ingesteld na alle andere dingen te hebben ingesteld (Met hulp van deze tutorial van Adafruit). Ook laat ik de raspberry pi opstarten naar terminal ipv naar de grafische desktop: er hangt toch geen scherm aan.
De USB geluidskaart gaf nog de verrassing dat na alsa te hebben ingesteld alles werkte, maar na het op readonly instellen van het OS het geluid uit m’n HDMI monitor kwam en niet uit de USB geluidskaart. Ik denk dat de card-nummers niet naar een uniek device wijzen, maar dat dit wisselt afhankelijk van de volgorde van aansluiten oid. Card 0 is intern geluid van de raspi, card 1 de usb geluidskaart en card 2 de monitor. Na instellen van het overlay-filesystem (readonly) is card 1 de monitor en card 2 de usb geluidskaart. Door alsa in te stellen op card 2 komt na het instellen van het overlay-filesystem het geluid uit de geluidskaart (en ervoor via hdmi), en werkt alles ook zonder monitor. Opnieuw: geharkt, maar zo werkt het wel binnen een dag.
Het HD44780 display heeft standaard een witte achtergrondverlichting, maar geel/oranje achtergrondverlichting geeft een warmer beeld en sluit beter aan bij ‘onze’ stereo-instalatie. Zodoende heb ik de LED van de achtergrondverlichting vervangen.
De streaming-links heb ik van https://hendrikjansen.nl/henk/streaming.html. Andere ‘zenders’ kunnen eenvoudig worden toegevoegd aan het pythonscript door hun URL in te voeren op dezelfde manier als de zenders die al in het script staan.
