3d printer

Dat blijkt te kunnen. Ik heb geen snijplotter en ook geen t-shirt pers thuis, maar nog wel flexfolie en flockfolie (ik heb eerder shirts bedrukt met de vinylsnijplotter en de t-shirt pers op de makerspace). Daar wil ik ook gewoon thuis mee kunnen knutselen.

Ik heb dus een snijplotter-reservemesje gekocht van een type dat er uit zag alsof het wel op mijn Mendel90 te monteren zou zijn, en dat op mijn mendel90 gemonteerd. Om eens met FreeCad te spelen heb ik het benodigde verloopstukje in FreeCad getekend. Ik heb het op thingiverse gezet voor wie thuis ook wil vinylplotten met z’n Mendel90. Of met een andere printer die een Wades block extruder gebruikt, want op die maten past het. Het plottermesje is een SILH-BLADE-3-3T bedoeld voor een snijplotter van Silhouette.

Op het bed van de printer ligt een stukje karton onder de te snijden flexfolie. Het karton beschermt het mesje tegen het glazen printbed (en ook vice versa, maar ik denk dat het printbed wel heel zou blijven en het plottermesje niet, mochten ze elkaar ooit ontmoeten).

Dat is natuurlijk maar de helft van het verhaal, want software. Het ontwerpje dat ik wilde snijden is een vectortekening (.svg). Die heb ik in OpenScad ge-extrude tot 1 laagdikte van mijn printer. Vervolgens heb ik in Slic3r ingesteld dat alleen de buitenranden worden geprint, en dus geen infill. Verder het aantal buitenranden ingesteld op 1. Met een ander CAD-programma en een andere slicer moet dit ook kunnen.

Maar, dat rechtstreeks printen gaat niet werken: Het plottermesje moet op de goede hoogte, het moet daarbij ook worden opgetild op momenten dat er geen folie gesneden moet worden, en de snijsnelheid mag een stuk lager dan de normale printsnelheid. Bij een eenvoudig ontwerp kan dit met de hand in de G-code worden aangepast. Het kan ook in de slicer, door daar de snelheid lager in te stellen en met de retract-settings te spelen.

In Slic3r heet het “Z lift on retract”. Door deze instelling op 10 mm te zetten wordt het plottermesje 10 mm opgetild bij een retract. Door minimum travel after retract op 0.01 mm te zetten zal elke onderbroken lijn een retract triggeren (en dus het optillen van het plottermesje).

Door de Z offset in te stellen kan de hoogte van het plottermesje worden ingesteld. Omdat het plottermesje korter is dan het hotend dat ik normaal gesproken op de printer heb zitten, moet het in mijn geval ongeveer 11,5 mm omlaag om daadwerkelijk de folie te raken en niet in de lucht te plotten. Dus een Z-offset van -11,5 bij mijn printer. (Elke printer is anders).

Al die slic3r-instellingen heb ik voor het gemak in deze git gist gezet.

Als de printer de gemaakte gcode uitvoerd ziet dat er als volgt uit:

Zo’n snijplottermesje heeft een driehoekige punt en draait mee (het zit in een lagertje), waardoor het mogelijk is om op deze manier vormen uit te snijden.

Nadat de vorm is uitgesneden kan de folie gepeld worden (Alles wat je niet op de kleding wilt drukken verwijderen), en worden aangebracht. Dit is textielfolie, maar ook plakplastic valt op dergelijke wijze te plotten.

Op de foto hierboven is al te zien wat er uitgesneden is, maar na het pellen is dit duidelijker: Een NPN transistor schemasymbool. Want electronica. Al kan gewoon “Hoi” natuurlijk ook prima. (Wel even opletten met spiegelen: De beschermlaag zit ònder de folie bij het snijden maar bòven de folie bij het strijken.)

Na het met een strijkbout te hebben aangebracht (vlakke zool, geen stoom, niet wrijven) conform informatie die bij de folie werd meegeleverd, geeft dat hele unieke sokken. Dus ja: vinylsnijden met een 3d printer blijkt te kunnen.


Bij het printen van de jongleerballen trad een vervelend probleem op: Tegen het einde van de print verschoven de lagen in de Y-as (bed).

Steeds bij het begin van de honingraat-infill verschoof de print. Enkele keren dacht ik dit opgelost te hebben, maar bleek het toch weer ergens anders aan te liggen. Elke keer leverde dit wel een verbetering van de printer op, maar uiteindelijk draaide het uit op “groot onderhoud” om alle mogelijke problemen uit te sluiten.

Voor een ander wellicht ook nog nuttige bijvangst van dat onderhoud is deze test gcode om laagverschuiving te vinden zonder (al te veel) filament te verspillen.

Het onderhoud bestond uit het vervangen van diverse PLA onderdelen van de printer die van ouderdom begonnen af te breken door nieuwe uit PETG. PLA is niet alleen “biologisch afbreekbaar”, het breekt ook wel eens gewoon af. (Tussen aanhalingstekens, want ik wil het niet in mijn compost)

Zo is onder anderen veel speling in de Y-lagerhouders ontstaan. Ook op andere plekken was veel speling. En bij afstellen na het vervangen, ging iets mis waardoor de kop op het bed crashte. Daarna konden er nòg meer gebroken onderdelen worden vervangen, o.a. de X-as stangen braken door hun blokjes en de glasplaat van het bed brak. Op dat moment veranderde klein onderhoud in doe-het-nu-maar-gelijk-goed groot onderhoud (Inclusief een nieuw glasplaatje).

Alle (af)gebroken onderdelen zijn vervangen. Een deel ervan is nog geprint op de eerste printer(s) van de MakerSpace, en heeft het dus aardig lang uitgehouden, ongeveer sinds 2013. Een ander deel was eerder vervangen.

Verder heb ik de lagers van de X en Y idler vervangen. De nieuwe lagers zijn het type met flens, zodat de belt er niet meer af loopt.

De oude lagers waren versleten. Ze waren er niet allemaal even slecht aan toe, maar over het algemeen zat er veel (zijdelingse) speling in, en 1 van de Y-idler lagers liep op enig punt dusdanig stroef dat ook dat wel eens voor verschoven lagen zou kunnen zorgen. Van 1 lager draaide zelfs de zijkant mee, en ze maakten allemaal flink meer geluid dan nieuwe lagers.

de zijkant hoort niet mee te draaien, dit lager is stuk.

Eén van de lineaire lagers op de X-as maakte een krassend geluid en in de as was een groef gesleten. Deze as en dit lager heb ik ook vervangen, de andere lineaire lagers heb ik laten zitten.

De Y-Idler heb ik vervangen door een verbeterd type, waarbij er wel opgelet moet worden dat het boutje niet tegen de belt aan geschroefd wordt. In onderstaande foto is dat te zien, dit is verholpen door de belt wat op te schuiven in de bevestigingen op het bed, zodat de lus kleiner werd. Ook hier: lagers met flens.

nieuwe Y-idler

Als ik dan toch onderhoud doe, heb ik gelijk de bevestiging van de Z-moeren verbeterd. Op de foto’s hieronder een “voor en na”, waarbij ik stiekem 2 verschillende printers heb gebruikt voor de foto 🙂 (En de lagers met flens nog niet geplaatst zijn).

Verder heb ik een object-koel-fan gemonteerd: De fanmount uit het ontwerp van de mendel90 is namelijk niet te combineren met een E3D (of kloon) all-metal hotend. Met wat stukjes mecano en een ventilatortje is daar prima een mouw aan te passen.

mecano fan bevestinging
Mecano Fan bevestiging

De object koel fan komt dan op de fan-aansluiting, waardoor er voor de fan op het hot-end, die permanent moet draaien, een extra draadje nodig is. Dus daarvoor een extra draadje gelegd, met connector zodat de kop wisselbaar blijft.

Zo zien beide printers er nu uit

En de printer werkt nu weer fantastisch 🙂 Onder andere de jongleerbal behuizingen zijn er op geprint. Sterker nog, ook de 2e printer die nog grotendeels uit rood PLA bestaat, werkt fantastisch. Deze is gebruikt om de PETG onderdelen te printen, en heeft ook nieuwe lagers etc. gekregen. Binnenkort zijn waarschijnlijk de PLA onderdelen daarvan aan de beurt.

1 printer heeft (momenteel) een 0.4 mm nozzle, de andere 0.6 mm. Uiteraard zijn nozzles verwisselbaar. 0.6 mm print sneller, en omdat de aanhechting van laag-naar-laag het zwakke punt blijft en er minder (en dikkere) lagen zijn, heb ik het idee dat het ook steviger is. Natuurlijk wel “lagere resolutie”, maar prima geschikt voor de PETG onderdelen van de printer zelf en bijvoorbeeld ventilatie-hendeltjes of ander mechanisch spul.