enkel de e

9 January 2022 0 comments

Engelbert het Enge Engelse Egeltje

Een tijdje terug poste ik een vreemd verhaal met veel e’s, en een toelichting er op. In de toelichting roep ik op om zelf eens te proberen een verhaal met enkel de e te schrijven. Daarop ontving ik van Jan Derogee in een reactie het volgende leuke gedichtje:

Engelbert het enge Engelse egeltje,
leefde ergens wel heel tevree.
Enkel met twee gele eendjes,
eentje heet er Elkje en eentje heet Esmee.

Eens er één een enkel enkeltje kreeg.
Eén enkel enkeltje Esbeek, geen elf, negen en twee.
Hetgeen enkel ellende geeft, ellende brengt het enkeltje teweeg.
Welke eend en egel deed er een enkeltje Esbeek met Steef en deed er mee?

Gesteggel deed ze denken en elk eendje deed het enkeltje wel weg.
En enkel Engelbert kreeg het enkeltje.
Elkje en Esmee hebben pech.
Engelbert deed Steef een belletje.

Met deze ellende, leek Engelbert ergens wel tevree.
“Welnee”, zee Engelbert het Engelse egeltje tegen Steef.
“Thee be zeef” en enkel Engelbert reed er met Steef mee.

Echter, Steef en Esbeek ergerde Engelbert best wel veel.
En Steef peste Engelbert met z’n Engelse “eksent”.
Elkje en Esmee elders deed Engelbert best wel eventjes erger ergeren.
En de best wel enge Esbekers ergeren Engelbert eveneens.

Het leed, deed Engelbert denken aan hen, Elkje en Esmee.
Echter Esmee en eveneens Elkje leken wel tevree met enge Engelbert het egeltje ergens ver weg.
En met z’n twee leefde de eendjes Elkje en Esmee best wel weer tevree.
Enkel het enge Engelse egeltje Engelbert, ergens heel ver weg (Esbeek) ergert de Esbekers eveneens.

Erg heh? The end

Zo’n reactie is hartstikke leuk natuurlijk, maar het zorgt er wel voor dat ik mag bedenken hoe met enkel de e als klinker uit te drukken dat ik het ~~leuk vind~~ positief waardeer dat het ook nog eens een keertje op rijm gezet is…

Met veel denken werd het:

Een tekst-esteet bemerkte elke keer:
de regels met hetzelfde end betekenen me veel,
Het geeft de tekst geheel,
Net een beetje meer.

2 November 2021 0 comments

Toelichting bessenregenwestern

Omdat ik van een groot aandeel* van mijn doelgroep te horen kreeg dat men het niet helemaal begreep omdat het zo anders is dan waar ik normaal over blog**: de bessenregenwestern is een taalgrapje dat ik in mijn notities tegenkwam. Het is ooit begonnen als uitdaging een verhaal te schrijven met slechts 1 klinker (en medeklinkers naar smaak). Met enkel de ‘e’ lukte dat vrij aardig, met andere klinkers is het veel lastiger. Probeer zelf maar ‘s een éénklinkerverhaal te schrijven.

Het is zelfs een “verbeterde bessenregenwestern” omdat er feedback in verwerkt is van mede-taalspelers: het gele theezeefje (en meer) komt mogelijk iemand bekend voor die een geel theezeefje kwijt was in de tijd dat ik het schreef, en o.a. de edelherten en eenden waren een suggestie van mijn moeder die ook erg van spelen met taal hield. Zo zitten er dus stiekem best persoonlijke herinneringen aan die luchtige taal-lolligheid.

*) Dat gaat snel bij een kleine groep.
**) Dit heet bewust niet (meer) “Lucas’ electronica blog”, ik wil het ook wel eens over wat anders hebben.

29 October 2021 1 comment

Bessenregenwestern

Scene een:
Een held test de herberg: de held besteld bessenjenever, een beetje thee, en enkele peren, en heeft verder geen wensen. Men geeft slechts de jenever, de thee werd vergeten en de held kreeg eveneens geen peren. De jenever heeft geen bessen. Scherpe jenever, merkt te held. De held weent. Men pest de held en zendt hem weg. Een geel theezeefje verdween eveneens.
Scene twee:
Het hek kleppert. Een herder wed met de held: geen bessen. Ze verwedden zeven spelden en twee zeven, echter geen geld. “Geen bessen”, denkt de held, “echt wel!”. En pets! de eerste bes. Het regent bessen! Heel veel bessen! Gele bessen! De weg: één berg bessen, zeer vreemd. Men plet de bessen: bessengel. Veel te veel bessen. Men vecht: Een enge bessenhel.
Een scene verder (De derde scene):
Wespen! Veel! Help! verdelg ze! Men bevecht de wespen met een tweede theezeefje, tevergeefs. Men verkreeg geen enkel effect. De bessen regenen neer, eender men geen steek deed. Men delegeert, en belt een wespenverdelger. De wespenverdelger heet Kees. Kees bleek enkel Engels te spreken. Men neemt enkele weken lessen Engels. Ene Bert geeft deze lessen. Enkele weken verder belt men de tweede keer Kees.

Kees, de wespenverdelger, betreedt de scene. Kees bevecht de wespen met een speer, enkele neven helpen. Kees en neven verdelgen de wespen en redden met verve de held, de herder, Bert en de herberg. Egels, beren, een edelhert en eenden eten de resterende bessen, welke tegen een berk werden geveegd (Ze belemmerden het verkeer). (Lekkere bessen, menen de eenden). De regeerders vereren de wespenverdelger en geven hem een heel breed stenen beeld. (Ze zetten het echter verkeerd neer en breken het een beetje, hetgeen wel meteen hersteld werd, echter met enkele tenen teveel, te weten elf per been)

Een sterrenhemel verscheen met de tekst:
Deze western kent geen teer, pek, en veren. Wel een vreemde held welke gered werd en zelf geen mensen redde.

The End. (Wel een beetje gek)