Vier-kleurenpen

Ik zocht nieuwe vullingen voor een vierkleurenpen. De pen komt ergens uit de jaren ’70 denk ik, en is via mijn opa en mijn moeder nu bij mij terechtgekomen.

Gezien de ouderdom zijn de originele vullingen compleet uitgedroogd. Die wilde ik vervangen, zodat er weer mee te schrijven valt. Dat werd een langer verhaal, dus een blogpost 馃槈

De originele vullingen zijn 67 mm lang en 2.3 mm diameter, en bij “the refill guide”, vond ik dat dat ISO formaat D1 is. Een standaardmaat die gewoon nog te koop is.

Dat is leuk, maar je moet niet alles geloven wat op het internet staat. De penvullingen in mijn vierkleurenpen zijn inderdaad maat D1, maar de vervanger die ik uitkoos is dat niet. Ze mogen dan prachtige document-echte1 inkt hebben en ‘Viscoglide庐 technologie2‘, maar als ze niet in de pen passen heb ik daar weinig aan…

De “Schneider Take 4 refill” die onder maat D1 vermeld staat, is geen D1 formaat: Deze vullingen zijn 90 mm lang en 3 mm diameter3. Ik heb dat aan de ‘refill guide’ doorgegeven en kreeg keurig antwoord, men zal het aanpassen 4. Hieronder een screenshot van v贸贸r de aanpassing.

Op onderstaande foto’s is het verschil tussen de originele D1 vullingen en de nieuwe Schneider vullingen goed te zien.

Nu dus 2 dingen: iets verzinnen voor de niet-passende vullingen, en ergens wel-passende vullingen vandaan halen.

Met een paar iteraties5 is het gelukt een pen te printen waar de Schneidervullingen in passen.

Omdat de vullingen in het midden overlappen is de totale pen korter dan de dubbele lengte van de vulling, dat vind ik wel grappig. Het 3d ontwerp staat op printables.

Met hard PLA ligt deze pen niet erg lekker in de hand, vandaar de omwikkeling met haakwol. Echt fantastisch is dat nog steeds niet. Misschien dat ik ooit eens met het houtdraaibankje van de MakerSpace ga spelen, met een goed anti-stof-neusmondmasker en een leuke niet-irriterende houtsoort. Terugsturen van de vullingen loonde niet6.

Dan natuurlijk de originele 4-kleurenpen waar dit verhaal mee begon. Bij een lokale winkel-met-muren-en-dak kocht ik de juiste vullingen:

Daarmee schrijft de pen weer soepel.

Als kind wilde ik al een vierkleurenpen, maar ik denk dat mijn moeder aanvoelde dat ik die na de onvermijdelijke demontage misschien niet meer in elkaar zou krijgen. Dus kreeg ik niet zo’n mooie metalen pen als deze, maar een simpel plastic exemplaar, dat inderdaad door een jongere versie van mijzelf permanent gedemonteerd is.

Als verstandige volwassene ligt het spontaan demonteren van dingen natuurlijk anders…

Want nu kreeg ik de boel ook weer keurig netjes in elkaar gezet, na van de gelegenheid gebruik te maken om met een stuk keukenpapier wat losliggende oppervlakkige roest te verwijderen.

Hierbij wat foto’s, omdat ik van dit type 4-kleurenpen geen foto’s van de binnenkant online kon vinden (van modernere plastic pennen zijn er hele demontagevideo’s zelfs, maar van deze vond ik dat niet).

Het schoonmaken lukte goed met een stuk droog keukenpapier en chenilledraad (pijpenrager). Bij het opnieuw in elkaar zetten waren een paar uit paperclips gebogen hulpmiddeltjes erg handig om de stifthoudertjes op hun plek te krijgen.

De pen schrijft nu niet alleen fijn soepel, ook het mechaniek werkt weer mooi soepel.

Voetnoten:

  1. ISO 12757-2 https://www.iso.org/obp/ui/#iso:std:iso:12757:-2:ed-1:v1:en 鈫╋笌
  2. Wat dat ook moge zijn. Maar ze schrijven inderdaad heerlijk soepel. Een andere soepel schrijvende Schneider-pen was dan ook de aanleiding om deze vullingen te kiezen. 鈫╋笌
  3. Gemeten. Ik kon deze informatie niet online vinden. Mocht het toch ergens staan dan is een link welkom, dan plaats ik die hier. 鈫╋笌
  4. Ik heb de vullingen niet via the refill guide besteld, maar bij een Nederlandse kantoorspullengroothandel die ook aan particulieren levert. 鈫╋笌
  5. De onderste 2 pennen op de foto passen de vullingen ook niet in, door toleranties van de printer. De middelste passen ze, maar zijn ze niet meer uit te krijgen. De bovenste is te kort voor 2 penvullingen, daarom zit aan 1 kant een ingekorte 2聽mm grafietstift van een vulpotlood. 鈫╋笌
  6. En er een passende pen bij kopen zou het hele doel van het project (de originele pen bruikbaar maken) voorbijstreven. 鈫╋笌

by

Tags:

Comments

2 responses to “Vier-kleurenpen”

  1. Clemens van Rossum Avatar
    Clemens van Rossum

    Dag Lucas,
    In mijn tijd op de middelbare school van 1966 tot 1973 (茅茅n keer blijven zitten dus) had ik ook zo’n pen met vier kleuren en ik heb die nog. Ook bij mij is vier keer de inkt opgedroogd. Op zoek naar nieuwe stiftjes kwam ik jou op het Internet tegen en met jou je beschreven moeite om jouw exemplaar weer aan het schrijven te krijgen. Het mechaniek werkt bij mij nog soepel. Demonteren en weer in elkaar prutsen is niet nodig, gesteld al dat ik daartoe in staat zou zijn. Ik meen me te herinneren dat het vervangen van de stiftjes gewoon een kwestie was van het oude stiftje er recht uit trekken en het nieuwe er weer recht in duwen. Voordat ik aan een dergelijk apparaat ga trekken en duwen hoor ik dan toch graag een bevestiging dat dat inderdaad de juiste werkwijze is. Kun je hier iets van laten weten?
    Met vriendelijke groet,

  2. Lucas Avatar
    Lucas

    Beste Clemens,

    Dank voor je berichtje. Grappig: Ik heb ook 7 jaar over de middelbare school gedaan, echter zonder vierkleurenpen. (VWO, dus ook 1 jaar te lang. “wegens omstandigheden”.)

    Ja, bij dit model pen (en een aantal die er op lijken) is het vervangen van een stiftje inderdaad een kwestie van het oude stiftje er recht uit trekken. Door de betreffende kleur volledig uit te schuiven wordt dat iets makkelijker. Eventueel voorzichtig een beetje heen en weer draaien.

    Dat kan met de hand, de winkel waar ik de stiftjes kocht gebruikte bij een wat stug stiftje een schaar als tangetje om het stiftje vast te klemmen. Een klein gepast tangetje zou natuurlijk nog beter zijn, als dat voorhanden is.

    Het nieuwe stiftje laat zich daarna gewoon in de pen schuiven. Het is een klemsysteem: Het stiftje zit in een hulsje. Op de eerste foto van de gedemonteerde pen zit het blauwe stiftje nog in z’n hulsje, de andere hulsjes zijn leeg.

    Wellicht een open deur, waarvoor excuses: Als 1 kleur zwaar gaat, kun je het ook eerst bij een andere proberen. Beter wat langer prutsen dan iets forceren, denk ik.

    Mocht je een andere pen hebben waarbij het geen schuifsysteem is, laat dat dan ook even weten, vind ik interessant.

    Vriendelijke groeten,
    Lucas

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *