Ooit, op een vakantie als kind, kreeg ik van mijn ouders een hologram van een eekhoorn cadeau. Ik heb dat altijd iets te zorgvuldig bewaard: In cadeaupapier, in een laatje, in een kast. Maar het is natuurlijk eigenlijk bedoeld om naar te kijken, dus voortaan ligt ‘ie in de vitrine. En ik heb ‘m eens goed gefotografeerd en gefilmd, om ‘m zo te kunnen delen op mijn blog. (Ten tijde van die vakantie wist ik nog niet eens dat het internet bestond, laat staan het web, laat staan dat ik ooit een blog zou hebben.)
Het effect van de bewegende achtergrond laat zich uit de losse hand niet makkelijk filmen, maar met een statief, een macrolens (Een met verlengringen bijziend gemaakte zoomlens), en een bewegende lichtbron, was het effect in beeld te brengen. Bij gewoon recht opvallend daglicht zie je ongeveer wat er op de foto met de lineaal te zien is, of nog minder. Bij de juiste belichting zie je wat in het filmpje te zien is. (Indien het filmpje hierboven niet werkt, is dit een link naar hetzelfde filmpje op youtube).
Foto’s van echte eekhoorns laten nog op zich wachten, ik zie ze zelden en heb op die momenten nog zelden-er een camera bij me.
Terzijde vind ik de klankovereenkomst tussen ‘Acorn’ en ‘Eekhoorn’ grappig.
Leave a Reply